این مورد نشان از تعامل و وحدت در شعارهای اساسی انقلاب دارد. ازطرف دیگر به تعبیر «میشل فوکو» انقلاب ایران انقلاب گل در برابر گلوله بود. از این‌جهت که مردم به ارتش که روی آنها اسلحه می‌کشید گل تقدیم می‌کردند بنابراین انقلاب ایران در مقایسه با سایر انقلاب‌های جهان کم خشونت‌ترین انقلاب ۳ قرن گذشته بوده است. انقلاب ایران انقلابی اخلاقی بود که دیگران را به رسمیت می‌شناخت و برای آنها احترام قائل بود. درآن زمان ملی‌ها، مذهبی‌ها و مارکسیست‌ها باوجود تمام اختلاف‌نظر و عقیده درکنار یکدیگر حضور داشتند ویکدیگر را به رسمیت شناخته بودند.

در زمان شکل‌گیری انقلاب همه جریانات سیاسی بر استقلال و حق تعیین سرنوشت خود تاکید داشتند. علت حلاوت و شیرینی ۲۲بهمن هم‌دلی، هم‌فکری‌ها و به رسمیت شناختن همه سلایق و اندیشه‌ها بود. از همین جهت امام (ره) به وحدت کلمه اشاره کرد. امام خمینی (ره) نیز لزوم وحدت و آشتی ملی را در جامعه احساس می‌کرد وعلت مطرح نمودن این مفهوم این بود که جریان‌های سیاسی و مردم چندین سال از یکدیگر فاصله گرفته بودند و هریک به درون خویش تبعیدشده بودند، اما با وقوع انقلاب این آشتی ملی به وجود آمده و شیرینی انقلاب را دو چندان کرد. ایجاد وحدت و آشتی در میان جریان‌های سیاسی کشور از ملزومات بازگشت به اصول و آموزه‌های انقلاب است. هر اندازه جامعه از فضای آشتی و وحدت دور شود، دچار بحران و فرسودگی خواهد شد.

امروز انقلابی بودن یعنی پذیرش اخلاقی دیگران، پذیرش علایق، سلایق دیگر و توجه به منافع ملی که همه با آشتی ملی و وحدت در کشور معنا می‌یابد. افراد بسیاری در راه انقلاب و کشور در راستای وحدت کلمه‌ مورد نظر رهبر کبیر انقلاب تلاش و مجاهدت کردند. تمام جریان‌های سیاسی باید در راستای منافع ملی به دور از اختلافات سیاسی و جناحی با وحدت و همدلی تنها در اندیشه رشد و توسعه همه‌جانبه کشور باشند. باید تلاشی صورت گیرد که اهداف بلند انقلاب مانند آزادی و تقسیم عادلانه فرصت و ثروت در جامعه تحقق یابد. آزادی و عدالت شعار انقلاب‌های فرانسه و روسیه بودند، اما آنچه موجب شد این دو مفهوم به نحو احسن در انقلاب ایران جای بگیرند این بود که دین، معنویت و اخلاق منادی این مفاهیم بودند.

اگر در جامعه اخلاقمداری در همه ساحت‌ها حاکم شود جامعه رو به رشد و تعالی حرکت می‌کند. همانطور که خداوند در قرآن کریم به پیامبر(ص) می‌فرماید: اگرمهربان و خوش‌اخلاق نبودی مردم به تو نمی‌گرویدند. اگرجریان‌های سیاسی با یکدیگر با هم مهربان نباشند و علایق و دیدگاه‌های مختلف را با حفظ همان شعارهای مهم آزادی، عدالت و معنویت به رسمیت نشناسند کشور دچار از هم گسیختگی و چندپارگی می‌شود. باید به شعائر اول انقلاب بازگشت که لازمه آن مدارا، پذیرش یکدیگر و اخلاق‌مداری است. اخلاق‌مداری با دوستی،محبت، مشارکت و خرد جمعی شکل می‌گیرد.

* فعال سیاسی اصلاح‌طلب